دانلود آهنگ همیشه یه جایی میرسه که زانوهات میشکنه از مهراب

متن آهنگ همیشه یه جایی میرسه که زانوهات میشکنه

مهراب کدومتونین خودمم بیاد بیرون ملاقاتی داره
جناب سروان نمیدونی کیه نمیدونم یه نفر به اسم مصطفی جمشیدی
میشناسم ولی خیلی وقته ندیدمش سلام مهراب خوبی داداش چی شد چیکار کردی
خوبم مصطفی فعلا که میبینی حالا چی شد خانوادش رضایت میدن یا نه
انگار تو کتشون نمیره بی تقصیرم یا امام رضای غریب مگه حکمو دادن د زبون وا کن دیگه
آره دادن قصاص

همیشه رد میشدی ازم ولی نگام نمیکردی دلم خوش بود که شاید ندیده
یادته میگفتی نقاشیت خوب نیس کجایی ببینی عشقت چه دردی کشیده
خبر رسید به رفیقم رفتم زیر تیغ رفته امام رضا واسه پا بوسی
نیومدی ملاقاتیم ولی یادت باشه سر تو بود این دعوای ناموسی
گفته بودم تو این محل غیرت من تکه میکشم هر کسی که تیکه بندازه به اون
من هنوزم همونم که میونه یه لشکر قمه به دست سالم میام بیرون
گفته بودم سر این یکی حساسم گفتم سر این یکی ننه بابا نمیشناسم
یادته گفته بودم هر کی دست بزنه بهت به مولا قسم جفت دستاشو میندازم
دستتو بردار از این خاطره ها زالو صفت عشقای دو هزاریو چشیدم چشیدم
قلم پایی که پا بزاره رو مردونگی خط قرمز دور تو کشیدم کشیدم
برده نبودم که برات دولا بشم کولى بدم گوش امثال تو رو بریدم بریدم
انقده حرص نخور جوش نزن گرده زمین گنده تر از ماشم به هم رسیدن رسیدن

همیشه یه جایی میرسه که زانوهات میشکنه اونجاست که باید بفهمی زور زمونه بیشتره
یه جاهایی هست که همه کار و بارت افسوسه یه مریض روحی مونده با قرصای هر روزه
گیر کردی توی قفس خواهشت پروازه تا شاخ شی واسه هر کی میگی میری برو دروازه
خندت طولانی نشه وقتی خط میکشی دور من اینو شنیدی که ته هر خنده ای گریست گل من
چقد بهت گفتم بمون نرو نرو نه گفتم میمیرم نباشی نرو نرو نه
میری برو ولی دلت تنگ میشه گاهی روزی که واسه تو دیگه نمونده راهی
نگذر یروز میشی پشیمون نگذر دلم بی تو میمیره نگذر صدام بی تو میگیره
شک ندارم مادرم فهمیده زیر تیغم آخه سجده های این روزاش طولانی شده
اینقد بخاطرت گرد و خاک به پا کردم هوای این شهر بدجوری طوفانی شده
بعد آتیشی که تو این دلم به پا کردی میندازمت پشتم مثل کوله پشتی
تو توی خونت یه جو معرفت نداشتی تو تو تو ما رو کشتی

سیگارو دیوونگی میاد سراغم دلشوره دارم که کجا میره کجا میاد کارم شده سردرد سیگارو
هنو منو نشناختی من هنوز همون عاشقم که کج بری کشتمت به مولا بی برو برگرد سیگارو
هنوزم اخماتو دوس دارم و اشکات منو به گریه میندازه صدای قلبمه میکوبه سیگارو
به ابوالفضل تا صبح وقت داری برگردی وگرنه میکشم این تیغو رو رگام اینجوری خوبه سیگارو
نه صدای خستم نه نوای رازقی نه همه گلایل ها نه گل شقایقی سیگارو
حالا دیگه نه حس و حالی مونده نه خونی تو رگ واسه زدن بریزه رو عکسای تویی که عاشقی سیگارو
هنوزم قرصام و این سرنگ و اون خیابونا یادگار همون روزاییه که دل بسته بودم سیگارو
ایندفعه کشیدم و کشیدم و کشیدم تا خون بره جون بره آخه بدجوری خسته بودم سیگارو
نبود که توی قلب من میموند اون با نگاهای عجیب کفر منو درمیاورد
هرز میپرید من کشتمش در فکر کشتن کشتمش من اون بد لعنتیو با اشک و لبخند کشتمش
پرونده هام کامل شدن با چند تا سیگار و یه عکس در پی اثبات یه جرم با اشک و لبخند کشتمش
انکار میکرد حرف منو وقتی که چشمامو میدید گناه تازه ای نداشت فقط یکم هرز میپرید